Hallo allemaal,

Hierbij wat stukjes uit mijn SAS-story die onderdelen van de reis beschrijven.

Algemeen:

De Regina Maris is in deze afgelopen maanden echt een thuis voor mij geworden. Ik heb het gevoel dat ik de groep nu helemaal ken en het is altijd super gezellig! Na de hutwissel ben ik in een hut gekomen met Maart, Linda en (jaja, alweer) Mirthe. Zij zitten in een andere wachtdag dan ik, dus vaak heb ik de hut voor mij alleen wat soms wel fijn kan zijn.

De grote oversteek was lang en redelijk saai. Er zat wel een heel fijn ritme en structuur in. Ik heb wel veel aan school kunnen werken en de wachten waren altijd heel gezellig.

Tijdens dit deel van de reis ben ik steeds meer gaan genieten. Mijn heimwee is zowat volledig verdwenen en ik ben nog nauwelijks bezig met thuis. Ik heb hier al een paar goede vrienden gemaakt waarvan ik weet dat ik altijd bij ze terecht kan. Ik voel me thuis in de groep en ik kan het met bijna iedereen wel vinden. Door de wacht- en hut-wissel kwam ik ook weer met andere mensen in contact wat ik leuk vond om te ervaren.

Voor de scheepsovername had ik gesolliciteerd voor scheepsarts. Dit ben ik helaas niet geworden maar ik had ook niet het gevoel dat ik er al echt klaar voor was deze scheepsovername. Volgende keer probeer ik het gewoon weer. Tijdens de scheepsovername zelf ben ik vooral ziek geweest wat ik jammer vind. Ik heb daardoor niet echt met de wacht mee kunnen lopen.

Wacht 1-5

Ik zit in de wacht van 1-5 met Claire, Kirsten, Beau, Arend en Bouke als wachtleider. Het was een hele verandering vergeleken met de 9-12 wacht. We hebben als schoonmaaktaak de salon schoonmaken. Hij moet opgeruimd en gedweild worden. Ik heb deze taak vaak samen gedaan met Claire en we hebben een goede taakverdeling. We ruimen samen op en daarna gaat Claire vegen en ik dweilen. In het begin was het vaak een hele erge rommel in de salon en waren we veel tijd kwijt met het opruimen. Dit is steeds minder geworden en we voelen dan ook een soort van trots voor onze mede-sassers dat ze beter zijn gaan opruimen. Verder maken we in de nachtwacht altijd eten omdat we tijdens het ontbijt nog slapen. Ik vind het erg leuk om eten te maken en neem deze taak na het opruimen van de salon dan ook vaak op me. Verder gaan de taken zoals rondje dek, het logboek en achter het roer staan allemaal heel soepel. Iedereen moet om de beurt een half uur achter het roer staan zodat we aan het eind van de wacht allemaal een uur hadden gestuurd. Het logboek vind ik steeds leuker en makkelijker om in te vullen en dit doe ik meestal zelfstandig. Van Stuurman Bouke kregen we veel geleerd over het zeilen. Dit vind ik heel fijn en ik heb het gevoel dat ik in deze twee weken super veel geleerd heb. Bij de rondjes dek lopen ga ik nu ook standaard langs alle pinnen om ze te benoemen.

Wat ik echt lastig vind is dat ik door de 1-5 wacht heel weinig slaap krijg. Ik kan ongeveer drie uur van te voren slapen en drie uur daarna. Dit is voor mij echt te weinig en daar heb ik last van.

Keuken

Omdat onze kok Matthias bijna weg gaat moeten we steeds zelfstandiger gaan werken. Vaak hoor je van Matthias de tekst: i’m not here. Dit zorgt voor wat meer stress in de keuken. Ik heb een keer keukendienst gehad met Dieneke en Jasper. Dit was nogal een dramatische dag waarin er een hoop mis ging. De ochtend begon heel goed. De taakverdeling vormde zich vanzelf en er waren zelfs momenten dat we ons verveelden. We hadden helaas iets te vroeg gejuicht want iets voor de lunch ging het helemaal mis. De koelkast moest ongeveer drie keer opnieuw ingeruimd worden en de saus voor de pasta carbonara mislukte helemaal. Aan het eind van de dag waren we alle drie helemaal kapot. Mijn tweede keukendienst was met Thijs en Moor. Zij moesten allebei voor hun sponsors een culinaire blog schrijven dus hadden we besloten een typisch gerecht uit Kaap Verden te maken: Kachupa. Bij het ontbijt ging het heel goed. Ik nam de taak van het brood, vlees en kaas snijden op me. Daarna heeft Moor zich vooral gericht op het ananasijs maken en ik meer op de Kachupa. Thijs hielp ons allebei tussendoor. We waren niet helemaal op tijd klaar maar wij vonden het een geslaagde maaltijd. Het afwassen hadden we de hele dag samen gedaan en deze samenwerking verliep goed. Ook het schoonmaken aan het eind van de dag verliep soepel en we waren niet te lang bezig.

Spaans:Ik vind de Spaanse lessen steeds moeilijker worden. Ik ben vaak lang bezig met het huiswerk en in de lessen duurt het altijd even voordat ik dingen begrijp. Ook vind ik het lastig dat als ik net bezig ben met mijn schoolwerk er een Spaans les tussendoor komt want hierdoor kom ik uit mijn concentratie. Ik vind het wel leuk om steeds wat meer te leren. In Tenerife merkte ik bij de uitwisseling dat ik kleine gesprekjes kon voeren en omdat de leerlingen daar niet erg goed in Engels waren was dit heel handig.

Ik heb ook een nieuw doel. Elke zondag is er veiling. Alles wat in die afgelopen week aan rommel in bijvoorbeeld de salon lag wordt in de veilingbak gestopt en op die zondag geveild. Als iets van jou is kan je het terug kopen voor 50 cent. Bij mij heeft er tot nu toe altijd minimaal een ding in gezeten en ik ben al meer dan tien euro kwijt. Mijn zonnedoel is dan ook om aan het einde van de reis niks meer in de veilingbak te hebben. Ik hoop dat het lukt...

Wat me reuze mee valt is de duur van de oversteek. Ik ben nu echt klaar met de zee en ik wil heel graag aan land zijn maar ik had verwacht dat dit gevoel veel eerder zou komen.

Al met albegin ik het leven op de boot steeds leuker te vinden en ik ben al helemaal gewend. Ik heb heel erg zin om in de Cariben te zijn!