Azoren - IJmuiden
Beste sponsors,
ik heb eindelijk mijn laatste sasstory binnen! Hier nog de laatste stukjes die ik heb geschreven over de Azoren tot Ijmuiden.
Algemeen verslag
De oversteekvan Bermuda naar de Azoren
We hebben de grote oversteek van Bermuda naar de Azoren ongeveer twaalf dagen
gevaren. In Bermuda was de nieuwe scheepsarts aan boord gekomen: Merel. Het eerste
deel van de reis hadden we vrij ruig weer. Er waren hoge golven, daardoor moesten we
vaak tuigjes aan. Het was koud en regende vaak. Niet echt ideaal. Bij de
scheepsovername was ik helaas weer ziek. Ik heb geen wacht kunnen lopen en vrijwel
alleen maar in bed gelegen. Het was erg fijn toen we eindelijk in de Azoren aankwamen.
De Azoren
We waren een nacht op het eiland Flores. Hier kregen we een tour met een bus over het
eiland en hebben we het walvissenmuseum bezocht. Daarna voeren we verder naar het
eiland van Bart en Julia: Faial. Toen we aankwamen stonden al hun familie en vrienden
op de kant. Dit was zo mooi! Op Faial hebben we een erg druk programma gehad. We
zijn op de tweede dag naar het eiland Pico gegaan om daar de solobivak te hebben! Van
te voren mochten we voor 12 euro eten kopen bij de supermarkt. Op Pico kregen we
allemaal een plekje aangewezen waar we verbleven. Voor mij had de solobivak wel wat
langer mogen duren. Ik vond het heerlijk, de rust en de natuur om mij heen. Een van de
eerste dagen zijn we gaan Whale-whatchen. Met twee kleine rubberen bootjes gingen
we de zee op, opzoek naar walvissen. Het was erg gaaf om te zien en dan met name als
de walvis onderdook. De volgende dag hadden we een uitwisseling met de school van
Julia en Bart. Eerst kwamen ze naar ons. We gaven ze een rondleiding op de boot en
speelden oudhollandse spelletjes met ze. In de middag zijn wij naar hun school gegaan.
Daar hebben we een heerlijke lunch gegeten, een rondleiding gekregen en
bubbelvoetbal gespeeld. Ook hebben we in groepjes bij een gastgezin gelogeerd. Ik zat
samen met Sophie en Joost bij een Duitse familie die op het platteland woont. We
hebben lasagne gegeten en na het eten lekker ouderwets monopoly gespeeld. Het was
heel gek om weer eens in een huis te zijn in plaats van op de boot. Op een van de laatste
dagen hadden we een dag die was georganiseerd door Club Naval. In de ochtend
bezochten we een vulkaan en de Caldera. Het was echt prachtig! Daarna zijn we in
kleine zeilbootjes het water opgegaan. Ik had nog nooit in een klein bootje gezeild. Ik
vond het erg leuk om te zien hoe het zeilen daarop werkt in vergelijking met de Regina.
In de avond hebben we een diner gehad, wat ook mede was gesponsord door Bom
petisco. Iedereen had zich mooi aangekleed en het was erg lekker.
Oostende
Van de Azoren zijn we naar Oostende gevaren. We hebben hier, langer dan ik had
gedacht, 12 dagen over gedaan. Aan het begin hadden we nog wat ruiger weer, maar
het is ook lekker rustig geweest. Het was ontzettend leuk om in Oostende te zijn. Het
voelde toch al een beetje als Nederland. We kregen vrije tijd en we liepen verwonderd
door de stad, omdat alles zo vertrouwd voelden. Het was ook vrij raar om tegen je
ouders en vrienden te kunnen zeggen: tot volgende week!
Schoolwerk
De laatste weken was het nog even hard doorwerken aan school. Ik had een strakke
planning gemaakt met Mieke en die is helemaal goed gekomen. Daarnaast heb ik ook
nog met Moor ook nog boekjes in elkaar gezet. We hadden gevraagd of iedereen wat
voor iedereen wou schrijven. We zijn nu nog steeds bezig om het per persoon in een
bestandje te plakken. Het is veel werk, maar iedereen is heel enthousiast en ik denk dat
het heel leuk wordt om te krijgen aan het einde van de reis. Samen met Mirthe en
Sophie werk ik ook nog aan het aankomstlied.
Voor mijn schoolwerk ben ik dit half jaar altijd gemotiveerd geweest. Ik wil heel graag
over en ben bereid in de mei- en zomervakantie hier voor te werken. Vanaf het begin
aan heb ik een vrij duidelijke planning gehad, in zoverre dat kon in verband met mijn
PTA planners die ik niet had gekregen, en mij hier ook altijd aan gehouden. Ik denk dat ik
aan het begin nog iets meer toetsen had kunnen maken, maar aan het eind heb ik wat
harder door gewerkt waardoor het helemaal goed is gekomen. Ik heb alle toetsen die ik
aan boord kan maken, op kunst na, gemaakt. Deze ben ik nog wel van plan om aan
boord te maken, maar ik weet niet of dit helemaal gaat lukken met de
scheepsovername. In de meivakantie zal ik mijn boektoetsen voor Duits en Engels
voorbereiden zodat ik die na de meivakantie op school kan inhalen. Ook ga ik mijn
werkstuk van geschiedenis in de meivakantie maken en alle vakken bijwerken zodat ik
na de meivakantie helemaal bij ben met alles. In de week voor de meivakantie maken ze
een toets aardrijkskunde en wiskunde op school. Ik hoop dat ik in die week via zelfstudie
deze kan voorbereiden en mee kan maken met de klas.
Ik vond de manier van werken op het schip heel fijn. Ik kon zelfstandig werken en als het
nodig was vragen stellen aan de leraren. Ook vond ik het erg fijn om de toetsen zelf te
kunnen inplannen. Ik denk echter dat het ook weer fijn zal zijn om klassikale uitleg te
hebben.
Wacht
Tijdens het ruige weer vond ik de wachten soms wat minder. Als het koud is en het
regent, zit je toch liever in de salon onder een warm dekentje. Maar zo werkt het niet,
doordat ik wacht liep konden andere weer rustig slapen of aan school werken. En zo is
het net zo andersom. Voor die vier uur ben ik met mijn wacht verantwoordelijk voor het
schip en ik begon me dat de laatste tijd steeds vaker te realiseren. Daarnaast gaf het
slechte weer ook een kick, om het schip zo schuin te zien gaan en als de koers zo goed
moest blijven. Ik had wel het gevoel dat ik echt iets aan het doen was. Ook heb ik het
gevoel dat ik in het laatste stuk van de reis het zeilen echt ben gaan begrijpen. Ik vind
het ontzettend leuk en ga het op zee zijn zeker missen. Ik heb ook de laatste tijd nog
even extra genoten van de prachtige sterrenhemels.
Verslag van stuurman Wessel:
Neeltje, altijd met een lach, altijd vrolijk. Je zorgde voor een goede sfeer tijdens de wacht
en je nam je verantwoordelijkheden. Je neemt geen verantwoordelijkheden die je niet
aankunt, dat is een mooie eigenschap.
Keuken
Tijdens de laatste scheepovername, voor IJmuiden, heb ik samen met Kirsten
gesolliciteerd voor de functie kok. En we zijn het ook geworden! Al was het niet een
lange scheepsovername, van 3 uur ’s middags tot de volgende dag half 9 ’s ochtends,
vond ik het ontzettend leuk om te doen. In de avond hadden we tomatensoep, die
iedereen erg lekker vond, samen met pannenkoeken. Voor het ontbijt hadden we
yoghurt met banaan en nog een halve pannenkoek over van de vorige avond.
Ik vond de keukendiensten aan boord zwaar, maar wel leuk. Ik denk dat ik er heel veel
van heb geleerd en dat ik dit thuis kan toepassen. Ik heb veel zin om thuis te gaan koken,
en dan met name het stuk waarin ik in plaats van voor 40 mensen voor maar vijf mensen
hoef te koken, en wellicht ga ik nog wel eens zelf brood bakken. Ik ken in ieder geval het
recept! Ook het schoonmaken in de keuken is me veel makkelijk af gegaan dan in het
begin en ik denk dat ik dit thuis zeker ga voortzetten.
Mijn blogje voor de website:
Op een dag vertelde Moor mij dat ze een keer een gedicht had gelezen over het laatste
koekje. Je hebt een hele trommel koekjes, die je allemaal lekker op eet. Tot het moment
dat er nog maar een koekje in de trommel zit. Van dat laatste koekje ga je extra
genieten. Maar waarom kan je niet van alle koekjes zo genieten, zoals je van het laatste
koekje geniet? En zo is het ook met het leven. De laatste dagen komen eraan en opeens
gaan wij van alle laatste keren extra genieten. Hadden we niet van de hele reis zo
moeten genieten, zoals we nu extra genieten van het laatste stuk? Is het niet veel te
vlug gegaan en is het nu opeens voorbij? Is het niet zo, dat wij nu het liefst, terug
zouden gaan, naar het begin toen we de hele reis nog voor ons hadden?
Ik in ieder geval wel. Neeltje
Eindverslagje Martin/Mieke
Neeltje, veel van je zonnedoelen heb je bereikt je werkt zelfstandiger, bent gemotiveerd
en opgeruimd. Je schoolwerk heb je goed onder controle, dat gaat goedkomen. Met een
E+M profiel geneeskunde gaan studeren? Niet aarzelen, gewoon doen. Dat moet lukken
met jouw inzet, discipline en motivatie.
Mijn eigen visie op het laatste deel van de reis, Azoren-IJmuiden
Het laatste stuk was erg druk. Alle het schoolwerk moest afgemaakt worden, maar
daarnaast moesten we ons ook voorbereiden op de terugkomst. Tussen de groep zijn er
zeker nog wel spanningen geweest, maar ik heb wel het gevoel dat we een hechte groep
zijn geworden. Ik denk dat iedereen zich steeds beter besefte dat de thuiskomst
dichterbij kwam. We hebben voor de terugkomst gewerkt aan onze presentatie, zodat
we als we terug zijn ons verhaal over School at Sea goed kunnen vertellen.
Dit wil ik ook nog wel even kwijt:
Dit is mijn laatste sasstory en ik denk dat dit een goed moment is om even op te
schrijven wat ik nou zo heb gewaardeerd deze afgelopen zes maanden. Natuurlijk zal ik
de prachtige eilanden met hun witte stranden onthouden en de vele leuke expedities
die we hebben gedaan. Maar juist de kleine dingen, dat zijn de dingen die ik het meest
ga missen.
- Met zijn alle ontbijten, lunchen en avondeten. Er is altijd wel iemand die tijdens
het eten een praatje met je maakt en als je even geen zin hebt in de drukte, eet
je snel een boterham en trek je je daarna terug in je hut.
- De zee. Ik vind het heerlijk om in de salon te zitten en uit het raam te kijken en
zee te zien. De zee heeft zeker iets betoverends op me gehad, de verschillende
kleuren en de verschillende hoogtes.
- De buitenlucht. Door de wacht kwam je sowieso elke dag vier uur buiten.
Heerlijk!
- Filmavond. Iedereen keek altijd uit naar zaterdagavond. Dit is echter ook het
enige moment in de week dat het helemaal stil is in de salon.
- De mensen. Je leeft een half jaar met deze groep en je kent ze allemaal door en
door. Als je thuis bent, zal je ze opeens een stuk minder gaan zien.
- De zonsopkomst en –ondergang bij de 5-9 wacht.
- Vier uurtje, en dan vooral als het een grote portie is.
- De structuur/het ritme
- De etensbel
- De blijdschap als de motor uitgaat en we zeilen.
- Het gewekt worden door een persoon in plaats van een wekker.
- Altijd iemand in de buurt hebben, waar je even mee kan praten.
- De zondagen waar er harde muziek opstaat en iedereen bezig is met
schoonmaken.
- Het waarderen van kleine dingen zoals een plakje oude kaas of yoghurt bij het
ontbijt.
- Geen moeilijke kledingkeuze in de ochtend. Doe ik deze vieze trui aan of die
vieze trui?
- De feestjes waarbij iedereen heel slecht danst.
- Creatieve uitspattingen van mensen tijdens de keukendienst, waardoor we
opeens iets heel (bijna altijd) lekkers en nieuws eten.
- De dolfijnen.
- Het zwemmen/snorkelen in de zee.
- Alle gewoontes en leuke dingen van de Regina Maris die we dit half jaar hebben
meegemaakt!!
Reacties
Reacties
Wat een warm en mooi eindverslag Neeltje. Vooral je afsluiting met je eigen gevoelens en gedachten vindt ik hart verwarmend. Je bent een "Kanjer"! Ga zo door lief. ????????
Mooi om te lezen en dat je het zo over zou doen geloof ik zeker na alle verhalen. Die kleine dingen die je mist, kan ik me zo voorstellen... Geweldig hoe je in een half jaar een hele nieuwe manier van leven kan oppakken met allemaal mensen die je niet kent en op plaatsen waar je nog nooit bent geweest. En dan wordt het ook nog zo bijzonder. Dat noem ik avontuur!
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}